W zasadzie nie uznaje się ich za odmiany barwne, a za nowe rasy (analogia do SIB i Nevy), o czym na samym dole.

Rosyjski niebieski (FIFe: RUS a; GCCF: 16a). Nasz dobrze znany z wystaw kot.

Rosyjski biały (GCCF: 16a 14c). Odmiana barwna wyhodowana przez p. Mavis L. Jones (hodowla Myemgay) w 1970 roku w Australii, w chwili obecnej hodowana róniez w Europie i w USA.
Przez pewien czas polska hodowla „Maskotka Carów” ogłaszała na stronie głównej, że dołączy do nich biały RUS, ale informacja ta ostatnio se strony zniknęła. Wracamy do historii białych. Pani Jones wymieniła rodowodowego niebieskiego RUSa na białą, krótkowłosą kotkę domową (bo bez papierów) – Rose. Wszystko to dzięki pomocy urzędnika z rosyjskiej ambasady. Plany hodowlane były konsultowane z genetykami Uniwersytetu Sydney, a skutkiem tego planowania był pierwszy miot białych kotów uzyskany w 1971r. Cztery lata później odmiana ta była już zarejestrowana w pierwszym klubie i dodana do spisu dopuszczanych kotów walczących o tytuły wystawowe.

Rosyjski czarny (GCCF: 16a 15). Niebieska barwa to efekt rozjaśnienia genu odpowiedzalnego za kolor czarny, zaczęto więc prowadzić prace hodowlane w kierunku utworzenia (odtworzenia?) odmiany czarnej.

Rosyjski tabby (niebieski, brązowy): Odmiana barwna obena w miotach kotów białych, ale w Australii mało popularna. Zyskała wielu zwolenników w USA. Tam w hodowli Rubanthom uzyskano pierwsze amerykańskie kocięta niebieskie tabby po białym australijskim kocurze Barishnikov (w sumie z tym kociakiem – na całym świecie było ich wtedy zarejestrowanych sztuk 18).

Rosyjski rudy (rasa wstępna). http://users.bart.nl/~mivabe/ (w wariancie tabby)

Rosyjski brzoskwiniowy (rasa wstępna). Prawdopodobnie genetycznie kremowy. Kolor uzyskany w USA, do zdjęć się jeszcze nie dokopałam. Uważa się, że to może być dla RUSów odpowiednik liliowych Koratów. http://www.russiancatsonline.com/ – niebieskie, białe, czarne i tabby.